Gaz, gaz, gaz by M.T. DT

Zielonkawa mgła zasnuła całą okolicę. Smrod był nie do opisania; właściwie to i również nie do wytrzymania. Przechodzenie przez kłębiące się opary było równie męczące, co przedzieranie się przez bagno. Każdy, kto był zmuszony wkroczyć za zasłonę tej dziwnej mgły, doznawał zawrotów głowy i nieprzyjemnych mdłości. Nie inaczej było z siostrami, które mimo tych przeciwności wciąż przeszukiwały każdy zaułek miasta...
– Mówili, że wykorzystają przeciwko nam każdą mroczną tajemnicę tego miasta – zachrypiała nowicjuszka, zasłaniając usta welonem. – Zaczynam rozumieć, co to znaczy.
– To tylko opary gazu – uspokoiła ją jedna ze starszych sióstr. – Jestem pewna, że nawet ci biedacy nie potrafią w nich wytrzymać. Grunt to spokój.
– Spokój to nie zawsze najlepszy doradca... - rzekła wieszczka na pozór normalnym, lecz jakby sennym głosem. - O ile nie widząc nic, mogę polegać na swym węchu, to opary te pochodzą z sieci kanalizacyjnej. Zapewne uderzenie komety całkiem ją zniszczyło.
– Ale to było już tak dawno! - zaprotestowała nowicjuszka. - Nie wierzę, żeby nadal mogło tak śmierdzieć.
– Smród to nie najgorsze, co się stamtąd wydobywa... - mruknęła Matka Przełożona, spoglądając przez gęstą mgłę na zarysy budynków. - Myślę, że powinnyśmy zachować tu szczególną ostrożność.

Teren
Gracze na przemian ustawiają po jednym kawałku terenu: zrujnowany budynek, wieża, lub coś podobnego. Sugerujemy, aby teren został ustawiony na obszarze o wymiarach 4’x4’.

Bandy
Każdy gracz rzuca kostką. Kto wyrzuci więcej wybiera czy rozstawia się pierwszy czy drugi. Ten, który rozstawia się pierwszy wybiera, po której stronie stołu chce to zrobić, ustawiając wszystkie swoje modele w odległości do 6” od brzegu stołu. Jego przeciwnik wystawia się w odległości do 6” od przeciwnego brzegu stołu.

Zasady specjalne
Cuchnące wyziewy: Walka toczy się w bardzo zaniedbanej dzielnicy Mordheim. Stare rury kanalizacyjne zapchane wyrdstonowym pyłem pękły i wydobywa się z nich gaz o magiczno-narkotycznych właściwościach mający zgubny wpływ na całą okolicę. Na początku każdej rundy (czyli przed turami obydwu graczy) trzeba określić miejsce, w którym ulatnia się gaz. W tym celu należy ponumerować krawędzie od 1 do 4 i wylosować jedną z nich, przerzucając wyniki 5 i 6. Następnie należy wylosować krawędź stykającą się z krawędzią wylosowaną wcześniej. Potem trzeba wykonać rzut D6 dla każdej wylosowanej krawędzi, a każdy z wyników pomnożyć przez 8, by określić współrzędne (w calach) miejsca eksplozji. Wszystkie modele w promieniu 6” narażone są na działanie gazu. Ulatnianie się gazu w tym miejscu trwa do początku następnej rundy.
Opary gazu: Za każdy model narażony na działanie gazu (patrz wyżej) należy rzucić k6. Jeżeli wypadnie 1 lub 2, trzeba wykonać rzut 2D6 na poniższą tabelkę:
 

2 Model jest ogłuszony
3 Model jest znokautowany
4 Model biegnie cały dystans w losowym kierunku
5 Model porusza się normalnym ruchem w losowym kierunku
6 Model nie może się ruszać i stoi w miejscu.
7-9 Model może się poruszać tylko normalnym ruchem
10-12 Model porusza się normalnie
 

Do wyznaczenia losowego kierunku można użyć kostki rozrzutu. Wynik na tabelce można przerzucić korzystając z króliczej łapki. Talizman szczęścia może być użyty, by uniknąć efektów 2-6, pod warunkiem, że jest to pierwsze zdarzenie wymagające jego użycia. W takim przypadku, jeżeli rzut na 4+ wynikający z talizmanu się powiedzie, wynik na tabelce zostaje zmieniony na 10-12.

Rozpoczęcie gry
Każdy z graczy rzuca K6. Gracz z wyższym wynikiem rozpoczyna grę.

Zakończenie gry
Kiedy jedna z band nie zda testu Rozbicia, gra zostaje zakończona.

Doświadczenie
+1 Za przeżycie. Jeżeli bohater lub grupa stronników przeżyje bitwę otrzymują oni 1 punkt doświadczenia
+1 Zwycięski przywódca. Przywódca bandy, która wygrała otrzymuje 1 punkt doświadczenia.
+1 Za przeciwnika zdjętego z placu boju. Każdy bohater otrzymuje 1 punkt doświadczenia za każdego przeciwnika zdjętego z placu boju.

Scenariusz "Turnieju Jubileuszowego" Warszawa 2009